Holbrook, Page en Grand Canyon

Van Holbrook naar Page

’s Morgens bij het ontwaken in Holbrook was het zo verschrikkelijk koud, dat ik met mn winterjas aan heb zitten ontbijten….en ja, we zaten binnen…. Toch maar effe de kachel aangezet om de kou eruit te jagen.
Bij het afkoppelen van de waterslang bleek waarom het zo koud was, het had gevroren die nacht, het ijs zat aan de koppeling!
De rit naar Page was een prachtig mooie rit, voor een groot deel hebben we parallel gereden aan de Grand Canyon, dus qua natuurschoon hadden we al een aardig voorproefje gehad!
Vlak voordat we Page binnenreden, zagen we langs de kant van de weg een bord staan met “Horseshoe Bend Scenic View”. Dat was een kleine verrassing voor ons dat die zo dicht bij was! We wisten wel dat het in de buurt zou zijn, maar zo goed waren we daar nou ook weer niet over geinformeerd….
Eerst maar inchecken op het rvpark, we zouden later wel terug gaan naar de “Hoefijzerbocht”, aangezien we een begeleide tour hadden geboekt om 14.30uur en we niet precies wisten hoe laat het nou eigenlijk was…. Wederom een kleine verwarring, want bijna heel Arizona doet niet mee met de zomertijd, maaaarrrr….een klein deel in het noorden natuurlijk weer WEL! Nou ligt Page in het noorden van Arizona en gaven onze telefoons allebei een andere tijd aan…. Wat een gedoe zeg, pfffff
Op het rvpark nog een kort praatje gemaakt met 2 Duitse medecampers van RoadBear en daarna naar de Horseshoe Bend. Ook daar weer diverse campers van RoadBear, dus maar weer vriendelijk de hand opgestoken en wat praatjes gemaakt.
Het was toch nog wel een aardig eindje lopen naar de Horseshoe Bend, maar ABSOLUUT de moeite waard….Wat prachtig om te zien zeg, daar word je wel stil van….
Na een half uurtje daar vertoefd te hebben zijn we gaan kijken waar we moesten zijn voor onze tour naar de Antelope Canyon. Dat was redelijk dichtbij het rvpark, dus op ons gemakkie de camper geinstalleerd en een broodje gegeten.
Daarna wederom op het fietsie naar het centrum en daar wat winkeltjes gekeken tot het tijd was om achter in de Dodge Ram met huifje te kruipen, op weg naar de Antelope Canyon.
De Antelope Canyon is een kleine canyon die op grond van de Navajo indianen ligt en ook wordt beheerd door de Navajo indianen. Zonder gids kom je er niet in.
In het centrum van Page stap je met 12 man achterin de Dodge en dan word je naar de Canyon gebracht. Het is een smalle Canyon waar het water soms behoorlijk onverwacht met 45km per uur doorheen kan komen knallen en waardoor er in 1997 maar liefst 11 mensen zijn verdronken in de Canyon.
Door de nauwe openingen aan de bovenkant heb je een prachtige lichtinval, een waar spektakel! Absoluut de moeite waard!
Aansluitend een hapje gegeten bij een bbq onder een leegstaande benzinepomp.


Van Page naar de Grand Canyon.

Onderweg naar de Grand Canyon weer bijna hetzelfde stuk terug moeten rijden als dat we heen waren gereden, maar dat was geen straf, want het is een verbazingwekkende omgeving…
Grillige rotspartijen met “hoopjes” ervoor, wat ons deed lijken op restanten uit betonwagens die daar gedumpt waren. Ze hadden ook nog eens dezelfde kleur…. Maar hoe hoger de zon kwam te staan, hoe roder de omgeving (het gesteente) werd.
Tijdens onze trip zouden we ook nog langs de Historic Navajo Bridge komen. Dit is een oude brug gemaakt door de Navajo Indianen maar deze brug over de Colorado River ligt in de North Rim van de Grand Canyon en dit gedeelte is tijdens de wintermaanden afgesloten.
Dus gewoon maar gekeken tot hoe ver we konden komen en we hadden geluk, we konden deze brug gewoon bekijken.
Onderweg kwamen we steeds meer grote en kleine kloven tegen, de een nog mooier dan de ander!
Uiteindelijk aangekomen in HET park en bij het eerste uitkijkpunt natuurlijk meteen effe gaan koekeloeren en tjeetje, wat prachtig zeg! En zulke dieptes, je kan het niet beschrijven en ook op de foto komt het niet goed over!
Daarna maar de campground opgezocht, we staan hier met onze camper tussen allemaal tentjes aangezien er op het rvpark geen plek meer was voor ons en we hier net aan nog terecht konden wat vrije plaatsen betreft. Je camper mag op deze campground niet groter zijn dan 30ft en die van ons is 27ft, gaat dus allemaal net. We staan hier midden in de natuur en zijn weer op onze eigen voorzieningen aangewezen, maar dat is geen probleem, daarvoor heb je tenslotte een camper, toch?
Zo leuk, de herten lopen hier tussen de tenten door en de raven stelen je eten!
We zijn wederom op onze stalen rossen de buurt gaan verkennen en hebben info opgehaald in het Visitor Centre om morgen te gaan hiken. We hebben een mooie maar niet al te lange tocht uitgekozen die voor een deel naar beneden de kloof in gaat. Je wordt aan alle kanten gewaarschuwd om goed voorbereid op pad te gaan aangezien je hier behoorlijke temperatuurverschillen hebt, het weer zo maar ineens om kan slaan en de lucht hier toch wel een stuk ijler is, maar dat hadden we al gemerkt met fietsen! (hijghijgpufpuf) Het is zelfs mogelijk om helemaal naar beneden naar de Colorado River af te dalen, maar dat mag je niet in 1 dag doen, 2 dagen is het minimale.
Om ons heen zitten de kampeerders momenteel allemaal “gezellig” om hun kampvuurtjes heen, maar ik ben blij dat ik vannacht niet in een tent hoef te slapen! De vuurtjes zijn een must om niet onderkoeld te raken! (bij wijze van dan he…)
De temperatuur gaat vannacht zakken naar -5 graden, dus op hoop van zegen dat we morgenochtend niet een paar bevroren leidingen aan gaan treffen!
Maar al met al hebben we qua weer niks, maar dan ook echt niks te klagen! We waren uitgegaan van een niet-zonnige-vakantie met heel misschien nog een paar uurtjes zon als we in Malibu zouden zijn, maar dit overtreft alles! Iedere dag zon en een strak blauwe lucht, maar hoewel we vanmorgen vanuit Page zijn vetrokken in korte broek, hadden we vanmiddag in de Grand Canyon al snel een lange broek aan met een warme trui! Er staat een stevig windje en zodra de zon onder is, koelt het razend snel af!

Afgelopen nacht heeft het volgens ons niet gevroren, want het was maar een beetje koud in plaats van heel koud….. Dat kwam eigenlijk ook wel omdat Robert het bestuurdersraam wagenwijd open had laten staan…. Gelukkig geen vreemde beesten in de auto gehad!
Vanmorgen hebben we een stuk gewandeld (of gehiked zoals de Amerikanen zeggen) naar beneden de kloof in. Het was een stukje van 3 mile, oftewel 4,8km. Een stukje van niks dus, maar jeetje, wat viel dat tegen zeg! Naar beneden ging nog wel, maar naar boven… Behoorlijk stijl en ijle lucht, onze geest wilde wel, maar het lichaam effe iets minder…. Uiteindelijk hebben we de roundtrip in goed 2,5 uur gedaan. Achteraf lazen we dat er normaal 3 tot 5 uur voor staat. Volgende keer misschien wat langzamer lopen?? Ook heel bijzonder om file te wandelen want er zijn eigenlijk maar 3 wandelroutes in het gedeelte van de Grand Canyon wat is opengesteld voor publiek. De melding dat je 911 moet bellen als je in nood bent tijdens het wandelen is ook wel leuk, want je hebt gewoon nergens bereik, behalve bij de wasserette. Daar ook meteen wifi, dus meteen maar de was erin gedaan en ff alles bijwerken.
Morgen gaan we onderweg naar Las Vegas en dan hebben we geen tijd meer voor wassen en internet, te druk met gokken!