Van Roswell naar Datil en weer door naar Holbrook

Tjonge, kijk ik terug naar het vorige verslag, blijkt dat 75% van mn geschreven verhaal er niet bij staat..... Huilend gezichtje maar wel een aantal foto's van Roswell....Dat dan weer wel. Gelukkig bleek ik een back-up in mijn mailbox te hebben. Daar kwam Robert dan weer achter toen ik onderstaande verhaal klaar had. Het kan dus zijn dat sommige dingen herhaald worden!

Maar afijn, op zondagmorgen zijn we vanuit Palo Duro Canyon vetrokken. Dat was nog ietwat verwarrend, want volgens mn horloge was ik om 7.00uur wakker. Bij nadere inspectie op mn telefoon was het een uur later.....Huh??? Ik had mn horloge niet naar achteren gedraaid en we waren 's nachts al slapend ook niet door een tijdszone gegaan.... Uiteindelijk maar besloten dat de zomertijd al in was gegaan in de US en dat bleek achteraf ook te kloppen. Om het allemaal wat makkelijker te maken ging de klok weer een uur terug op het moment dat we de staatsgrens van Texas naar New Mexico overstaken....l
We waren rond het middaguur in Roswell en hebben meteen ingechecked op het rvpark. Aangezien het centrum vrij dichtbij was, zijn we op de fiets naar het centrum gefietst.
In het centrum was een leuk, kitscherig museum(pje) over ufo's en daar hebben we op ons gemak even rond gekeken.
Daarna nog wat winkeltjes gekeken en weer terug naar het
rvpark. Daar zijn we druk bezig geweest met het reserveren van bepaalde State Parks en het bijwerken van het reisverslag. (dacht ik,maar helaas) Eindelijk weer eens goed internet, want de wifi bij de Walmart is ook niet altijd je-van-het en in de State Parks heb je uberhaupt geen wifi, maar daar sta je wel weer op een mooie plek, dat dan weer wel.....
Prima geslapen en maandagochtend de rv klaar gemaakt om onszelf voor 1 nacht te kunnen voorzien van alle gemakken. We zouden de nacht van maandag op dinsdag namelijk gaan doorbrengen op een State Park zonder faciliteiten, te weten in Datil, New Mexico.
Zo oersaai als dat het eerste stuk door New Mexico naar Roswell was, zo gaaf was het 2e stuk naar Datil!
Was het eerste stuk nog vlak, uitgestrekt, neeee, heeeeeeeeel uitgestrekt, zo was de 2e etappe echt waanzinnig mooi! Op grote hoogte (2700m) door de uitlopers van de Rocky Mountains om weer naar beneden te dalen en over prairies te rijden en weer te stijgen en door ieniemienie dorpjes heen te rijden, zo mooi!
De begroeing bestond voornamelijk uit cipressachtigen, junipertrees, yuca's en cactussen. Ook veel van die struikjes gezien (soort hooibolletjes ofzo?) die over de weg heen waaien, net zoals in westernfilms.
Het is wel een absolute must om je ogen op de benzinemeter te houden, want 100km afstand tussen 2 nederzettingen is heel normaal. En als je dan niet zoveel benzine meer hebt, kon het wel eens een spannend ritje worden....l
Aan het eind van de middag aangekomen in Datil Well National Recreation Area, een recreatiegebied met plek voor 22 rv's.
Geen stroom, geen water, geen riool, wel toiletten (nou ja, een soort van latrine) en geen receptie. Bij de ingang staat een hutje met envelopjes. Je schrijft je naam, datum en kenteken op een bonnetje dat aan het envelopje vast zit en stopt $5 in het envelopje wat je in een soort brievenbus gooit.Dat bonnetje maak je vast aan een knijper die op een paal bij je plek staat en klaar is Kees. Behalve een man in een tentje, was er verder niemand.
We hebben anderhalf uur gewandeld over de berg met onderweg prachtig uitzicht! Geen dieren gespot, behalve een soort van enorm uit de kluiten gewassen haas....
Bij terugkomst in het zonnetje lekker een glaasje wijn gedronken en er arriveerde nog een echtpaar met een rv. Even een praatje gemaakt en elkaars camper bekeken en toen lekker de gordijnen dicht getrokken en een happie eten gemaakt.
Het was een onrustige nacht door de enorm harde wind!
Vanmorgen op tijd weer opgestaan om ons klaar te maken voor de reis naar Datil.
Na 5 minuten te hebben gereden, hebben we een wolf of een coyote gespot (we weten niet zeker wat het was), wel een spannende wetenschap dat we de dag ervoor op ons gemakkie daar lekker hebben rond gestruind.... Maar ja, ik had een sterke man bij me...!!!
Voor de verandering maar weer eens de klok een uur achteruit gezet bij het oversteken van New Mexico naar Arizona, want Arizona doet niet mee aan de zomertijd. We waren nu echt effe het spoor bijster, gelukkig had Robert de NL tijd op zn laptop staan en kon ik op een kassabonnetje zien hoe laat het nu werkelijk in Arizona was. Als we van de week naar Nevada gaan, gaan we weer door een tijdsgrens dus moet de klok weer een uur terug. En dan meteen moet ie weer een uur vooruit, want daar is de zomertijd wel weer van toepassing.....
Aan het eind van de ochtend aangekomen in Petrified Forest, hier zie je de versteende restanten liggen van bomen. Heel gaaf, het is net of je een stuk hout ziet liggen, maar het is helemaal versteend.
Daar een tijdje rondgereden en van alles bekeken en toen door naar het rvpark. Ingechecked en lekker in het zonnetje gezeten.
Terwijl we uitgebreid aan het dineren waren bij de Burger King, zagen we een camper voorbij rijden van RoadBear die ook naar ons park ging. Dus na ons diner die mensen effe opgezocht voor een praatje, maar geloof niet dat de vrouw des huizes daar echt op zat te wachten...Gezichtje met vreugdetranen
Morgenochtend rijden we door naar Page, waar we voor morgenmiddag een tour door de AntelopeCanyon hebben geboekt. Het schijnt heel mooi te zijn,dus we gaan het beleven! Tot later!